Prolog opowiadania Andley

Prolog

Andy' s point of view:

- Dzięki za podwózkę Ands, uratowałeś mnie przed  zatłoczonym autobusem.

- Jake,  wiesz, że to dla mnie żaden problem.

- No tak... O mało bym zapomniał, wpadniesz wieczorem do mnie? Będą chłopacy, pogadamy, napijemy się...                       

- Stary, nie wiem. Jutro mam wykłady na które nie chcę przyjść skacowany.

- Nie spinaj się tak, bo Ci żyłka pęknie, hehe.

- Nie spinam, po prostu muszę iść na te zajęcia, niedługo mam zaliczenia końcowe a cały rok się obijałem.

-Tak, tak kariera rozumiem. Więc pewnie nie zainteresuje cię kto przyleciał do LA i dzisiaj u mnie nocuje. No cóż, twoja strata.

Zaraz, zaraz czy to,, Nie to nie może być on. Ostatnim razem gdy go widziałem mówił, że wyjeżdża i prawdopodobnie już nigdy nie wróci.

***

 Pamiętam doskonale, zakończenie liceum, impreza u Jinxx'a, alkoholowe szaleństwo... Każdy przyszedł ze swoją drugą połówką, ja przyszedłem z nim, znaczy z Ash'em. Nie myślcie sobie, że byliśmy parą, bo nie byliśmy, chociaż to nie zmienia faktu, że byliśmy ze sobą blisko, niektórzy powiedzieli by, że za blisko. Całą noc spędziliśmy razem, razem piliśmy, śmialiśmy się, nawet tańczyliśmy. Wiedziałem jednak, że coś się dzieje, Ash nigdy się tak nie zachowywał. Nie odstępował ode mnie nawet na krok, był podenerwowany, a gdy spytałem go czy coś się stało uśmiechnął się, i powiedział, że wszystko jest w porządku, jak miał w zwyczaju. Nigdy nie lubił mówić o swoich problemach, nawet mi. 

Po imprezie odprowadził mnie, zawsze to robił, bał się, że ktoś mnie napadnie mimo, iż mieszkałem w spokojnej okolicy. Cała drogę przemilczeliśmy trzymając się za ręce, lubiłem to, ale tym razem towarzyszył mi niepokój, czułem, że coś jest nie tak.

Gdy dotarliśmy pod mój dom, Ashley złapał mnie mocno za dłonie zauważyłem w jego oczach łzy. Ale, przecież on nigdy nie płacze, to najsilniejszy człowiek jakiego znam, zawsze wyciągał mnie z tarapatów, to dzięki niemu przestałem być prześladowany. Pamiętam: siedziałem w kącie szkolnej łazienki skulony z zamkniętymi oczami, otoczony przez trzech chłopaków, czekałem aż mnie pobiją, zresztą nie pierwszy raz, ta trójka przypodobała mnie sobie jako ich "worek treningowy". Wtedy po raz pierwszy usłyszałem jego ciepły, męski głos,  rzucił się na trójkę agresorów ratując mnie. Od tamtego momentu każdą wolną chwilę spędzaliśmy razem.

 Spojrzał mi w oczy, powiedział, że przeprasza, ale wyjeżdża do Liverpool' u, nie może powiedzieć dlaczego nie wie kiedy i czy w ogóle wróci, pocałował mnie w czoło i odszedł..

Upadłem na kolana i zacząłem szlochać z rozpaczy.

Po prostu odszedł, zostawił mnie, porzucił tak, jak dziecko zabawkę gdy mu się znudzi.

Ale, ale obiecał, że nigdy mnie nie opuści, zawsze będzie przy mnie.

***

- Hej, Andy, halo, wszystko ok?

- Tak, w porządku. -Z zamyślenia wyrwał mnie głos Jake'a  

-Więc, więc mówisz, że po tych cholernych 4 latach postanowił wrócić?

-  Jak Boga kocham.

- Jake, Ty nie wierzysz w Boga..

- Oj, shhhh! Już tu leci. Ands, ja wiem, że to może być dla Ciebie trudne, ale uważam, że powinniście się spotkać i wyjaśnić sobie wszystko, w końcu jest Ci to winny. Poza tym powinieneś się trochę rozerwać, odkąd wyjechał nie jesteś tym samym szalonym Andy'm jakiego znałem w liceum i wiedz...

- Już się tak nie produkuj, przyjdę.

- Naprawdę? To świetnie, w takim razie do 20:00.

- Taak, trzymaj się Pitts.

Nie mogę w to uwierzyć, on wraca, znów go zobaczę, dotknę, poczuję jego zapach...

Chwila, chwila Biersack, to nie znaczy, że masz mu się od razu rzucać na szyję i wybaczyć to co zrobił.  Zostawił Cię w najmniej oczekiwanym momencie i nawet nie powiedział dlaczego, tego nie można tak łatwo wymazać, tego nie można zapomnieć.      Pierwszy rok był prawdziwą udręką, regularnie chodziłem do psychologa, który mimo przekonań moich rodziców nie pomógł ukoić tego bólu. Jedyne co było w stanie zasklepić tą pustkę w sercu to muzyka, dzięki niej powoli dochodziłem do siebie.

Ale skoro Ashley wraca, to musi mieć bardzo ważny powód, bynajmniej tak samo ważny jak ten dla którego 4 lata temu mnie opuścił.

Jest tylko jeden sposób, aby się o Tym dowiedzieć, dziś wieczorem odwiedzę Jake'a, boję się, boję się tego co mogę usłyszeć, zobaczyć. Ashley, co jeśli nie mogę cię zapomnieć?

Spalę twoje imię w moim gardle, będę ogniem, który cię łapię...